Statut

KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH
ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Konferencja podjęła prace nad uaktualnieniem swojego statutu, dostosowując go do obecnej sytuacji, odzwierciedlając strukturę pracy wypracowaną w ostatnich latach. Statut został zatwierdzony przez Kongregację do spraw Instytutów Życia Konsekrowanego I Stowarzyszeń Życia Apostolskiego 28 maja 2016.

STATUT
KONFERENCJI WYŻSZYCH PRZEŁOŻONYCH ZAKONÓW MĘSKICH W POLSCE

Rozdział I
PRZEPISY OGÓLNE

Art. 1
Postanowienia ogólne

1. Konferencja Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce, zwana dalej „Konferencją”, została powołana do istnienia przez Prymasa Polski Kard. Stefana Wyszyńskiego w dniu 15 kwietnia 1958 r. i zatwierdzona Dekretem Świętej Kongregacji dla Zakonów z dnia 30 listopada 1963 r. (NO Prot. AG 2345/63).

2. Na mocy dekretu erekcyjnego wydanego przez Stolicę Apostolską Konferencja jest kościelną osobą prawną kolegialną na prawie papieskim, która podlega Stolicy Apostolskiej poprzez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, która zatwierdza niniejszy Statut (kan. 709).

3. Konferencja posiada zdolność działania zgodnie z Kodeksem prawa kanonicznego (kan. 115; 110, 708, 709) oraz dyrektywami Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium (43, 47), dekretu Perfectae caritatis (23), adhortacji Vita consecrata, dokumentu Mutuae relationes (21, 61) i (50–53) i przepisami niniejszego Statutu.

4. Konferencja jest tożsama z Konferencją Wyższych Przełożonych Zakonnych Męskich, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4 Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.).

5. Konferencja jest personalną jednostką organizacyjną Kościoła katolickiego, posiadającą osobowość prawną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Działa w oparciu o przepisy Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej oraz inne przepisy prawa kościelnego i publicznego, obowiązujące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 2
Skład

1. W skład Konferencji, na mocy prawa, wchodzą wszyscy przełożeni wyżsi oraz przełożeni prawnie z nimi zrównani (por. kan. 620 KPK) instytutów zakonnych męskich, i stowarzyszeń życia apostolskiego, działających na podstawie prawa papieskiego lub diecezjalnego, które posiadają swoje struktury prowincjalne (kan 621) i uzyskały osobowość prawną na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

2. Jeśli przełożony generalny danego instytutu ma stałą siedzibę w Polsce, na mocy prawa jest on członkiem Konferencji.

3. Na podstawie pisemnego mandatu swoich przełożonych wyższych w obradach Konferencji uczestniczą stali delegaci tych wspólnot życia konsekrowanego, które działają na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, a których wyżsi przełożeni mają siedzibę poza terytorium Polski.

Art. 3
Siedziba i obszar działania

Siedziba Konferencji znajduje się w Warszawie, a obszarem jej działania jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 4
Cele i formy działania

a. koordynacja zamierzeń mających na celu rozwój życia zakonnego w Polsce oraz wspieranie wzajemnej pomocy i współpracy między instytutami zakonnymi;
b. stała współpraca z Konferencją Episkopatu Polski i jej organami statutowymi oraz wspieranie współdziałania przełożonych instytutów zakonnych z biskupami diecezjalnymi dla wspólnej pracy na rzecz Kościoła katolickiego;
c. podejmowanie wspólnych inicjatyw apostolskich, edukacyjnych i charytatywnych oraz umacnianie więzów solidarności i komunii między instytutami zakonnymi przy poszanowaniu autonomii, specyficznych celów i charyzmatu każdego instytutu zakonnego;
d. promowanie w społeczeństwie wiedzy na temat życia konsekrowanego przez rozwój mediów instytutów zakonnych i działalność krajowego ośrodka informacyjnego;
e. troska o integralny rozwój osób konsekrowanych, a w szczególności przygotowanie specjalistów służących wspólnym dziełom Konferencji;
f. stała współpraca z innymi konferencjami wyższych przełożonych zakonnych w Rzeczypospolitej Polskiej;
g. współpraca z konferencjami zakonnymi z innych krajów oraz uczestnictwo w pracach Unii Konferencji Wyższych Przełożonych Instytutów Zakonnych Europy (UCESM);
h. prowadzenie działalności gospodarczej, zapewniającej pozyskiwanie środków na działalność Konferencji i celów statutowych.

 

Rozdział II
STRUKTURA ORGANIZACYJNA KONFERENCJI

1. PRZEPISY OGÓLNE

Art. 5
Organy Konferencji

1. Organem reprezentującym Konferencję jako osobę prawną jest przewodniczący Konferencji.

2. Przewodniczący Konferencji jest równocześnie przewodniczącym Konsulty Wyższych Przełożonych Zakonnych, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4 Ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Organami Konferencji uprawnionymi do prowadzenia spraw są:
a. Zebranie Plenarne
b. Konsulta
c. Komisja Rewizyjna
d. Sekretariat Generalny
e. Komisje
f. Delegaci KWPZM w diecezjach.

4. Przy podejmowaniu uchwał stosuje się właściwe przepisy Kodeksu prawa kanonicznego (kan. 119.2) oraz niniejszego statutu.

5. W przypadku wygaśnięcia mandatu przewodniczącego Konferencji jego funkcję do końca kadencji spełnia wiceprzewodniczący Konferencji.

6. Jeśli wygaśnie mandat członka Konsulty, wówczas Konsulta mianuje na jego miejsce innego przełożonego wyższego do końca trwania kadencji.

2. ZEBRANIE PLENARNE

Art. 6
Skład

1. Zebranie Plenarne jest najwyższym organem Konferencji.

2. Zebranie Plenarne składa się z wyższych przełożonych i z przełożonych prawnie z nimi zrównanych lub odpowiednio z ich delegatów, o których mowa w art. 2.

3. Każdy członek Konferencji powinien uważać uczestnictwo w Zebraniu Plenarnym za swój przywilej i obowiązek. W razie niemożności przybycia mianuje na piśmie swojego delegata z prawem głosu czynnego.

Art. 7
Funkcjonowanie

1. Zebranie Plenarne jest zwoływane przez przewodniczącego Konferencji w uzgodnieniu z Konsultą co najmniej trzydzieści dni przed ustalonym terminem.

2. Przewodniczący Konferencji każdorazowo zaprasza do udziału w zebraniu Nuncjusza Apostolskiego i Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski.

3. Porządek obrad oraz miejsce posiedzenia Zebrania Plenarnego ustala Konsulta.

4. Zebranie Plenarne zbiera się dwa razy w ciągu roku kalendarzowego i zwyczajowo odbywa się po drugiej niedzieli maja i października.

5. Zebranie Plenarne może zebrać się również na posiedzeniu nadzwyczajnym przy zastosowaniu przepisów ust. 1 i 2.

6. Zebraniu Plenarnemu przewodniczy przewodniczący Konferencji.

7. Jeżeli o wyznaczonej godzinie nie zbierze się wymagane kworum – co najmniej połowa członków Konferencji – Zebranie Plenarne rozpoczyna swoje obrady z półgodzinnym opóźnieniem z udziałem członków obecnych i podejmuje uchwały zwykłą większością głosów.

8. Podjęte przez Zebranie Plenarne uchwały nie mają charakteru wiążącego dla poszczególnych instytutów, ale są ukierunkowane na dobro życia konsekrowanego i oparte na poczuciu wspólnoty i solidarności. Stosowanie się do przyjętych uchwał jest znakiem jedności wspólnot zakonnych.

Art. 8
Kompetencje

Do kompetencji Zebrania Plenarnego należą:
a. zmiany statutu w całości lub w części;
b. zatwierdzanie regulaminów i wewnętrznych przepisów Konferencji;
c. wybór przewodniczącego, wiceprzewodniczącego oraz członków Konsulty;
d. wybór członków Komisji Rewizyjnej;
e. na wniosek Konsulty wybór sekretarza generalnego oraz ekonoma KWPZM;
f. wybór delegata, który wraz z przewodniczącym KWPZM będzie reprezentował Konferencję w Komisji mieszanej Episkopat-Zakony, o której mowa w dokumentach Mutuae relationes (63) i Vita consecrata (50);
g. ocena działalności statutowych organów Konferencji;
h. podejmowanie uchwał dotyczących powstania nowych instytucji lub dzieł służących członkom Konferencji;
i. podejmowanie uchwał dotyczących udziału Konferencji w instytucjach kościelnych i cywilnych;
j. podejmowanie uchwał dotyczących innych spraw ważnych dla Konferencji;
k. ustalanie kryteriów finansowania Konferencji.

3. KONSULTA

Art. 9
Skład

1. W skład Konsulty Konferencji wchodzą: przewodniczący i wiceprzewodniczący Konferencji oraz siedmiu konsultorów.

2. Przewodniczący i wiceprzewodniczący są wybierani spośród wyższych przełożonych przez Zgromadzenie Plenarne zgodnie z normami Kodeksu prawa kanonicznego (kan. 119.1). Ich kadencja trwa trzy lata i mogą być wybrani na następne kadencje.

3. Konsultorzy Konferencji są wybierani spośród wyższych przełożonych przez Zebranie Plenarne za pomocą głosowania na listę. Każdy głosujący głosuje na tylu kandydatów, ile pozostało miejsc do obsadzenia. Wybranymi są ci, którzy otrzymali w kolejnych głosowaniach bezwzględną większość głosów. Kadencja konsultorów trwa trzy lata i mogą być wybrani na następne kadencje.

Art. 10
Kompetencje

Do kompetencji Konsulty należy:
a. przygotowanie programu oraz wykonywanie uchwał Zebrania Plenarnego;
b. podejmowanie decyzji dotyczących bieżącej działalności Konferencji;
c. troska o powstawanie i właściwy rozwój dzieł oraz instytutów służących wszystkim członkom Konferencji;
d. wypracowywanie kierowanych do władz kościelnych oraz publicznych stanowisk lub postulatów dotyczących spraw instytutów zakonnych i życia zakonnego;
e. powoływanie Komisji i ustalanie ich składów;
f. stwierdzanie spełnienia warunków dotyczących członkostwa w Konferencji, o których mowa w art. 2;
g. zatwierdzanie na wniosek Przewodniczącego nowych delegatów KWPZM w diecezjach oraz troska o rozwój współdziałania wspólnot zakonnych w Kościele lokalnym;
h. inne zadania określone w statucie.

Art. 11
Przewodniczący Konferencji

Do kompetencji przewodniczącego Konferencji należy:
a. reprezentowanie Konferencji wobec władz kościelnych i państwowych;
b. reprezentowanie Konferencji jako osoby prawnej;
c. zwoływanie obrad Konsulty oraz przewodniczenie jej posiedzeniom,
d. utrzymywanie kontaktów z Kongregacją ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, przyjmowanie sugestii oraz wskazówek ze strony Stolicy Apostolskiej i przekazywanie ich odpowiednio Zebraniu Plenarnemu lub Sekretariatowi Generalnemu;
e. stała współpraca z Nuncjuszem Apostolskim w Polsce, wysyłanie do niego kalendarza prac i innych dokumentów Zebrania Plenarnego w celu przekazania ich do Stolicy Apostolskiej;
f. utrzymywanie systematycznych kontaktów z Konferencją Episkopatu Polski oraz jej organami statutowymi w celu wzajemnej współpracy;
g. rozwijanie współpracy z innymi konferencjami zakonnymi w Rzeczypospolitej Polskiej;
h. troska o realizację uchwał Zebrania Plenarnego;
i. we współpracy z sekretarzem generalnym dbałość o rozwój dzieł oraz instytucji służących wszystkim członkom Konferencji;
j. przyjmowanie propozycji i sugestii ze strony poszczególnych instytutów zakonnych, Sekretariatu Generalnego i referentów KWPZM w diecezjach oraz wspieranie ich realizacji lub zlecanie badań na ich temat;
k. zlecanie wiceprzewodniczącemu Konferencji niektórych innych funkcji lub zadań;
l. inne zadania określone w statucie.

Art. 12
Wiceprzewodniczący Konferencji

Do kompetencji wiceprzewodniczącego Konferencji należy:
a. wspieranie przewodniczącego Konferencji w wykonywaniu jego funkcji;
b. zastępowanie przewodniczącego Konferencji, na czas przez niego określony albo w przypadku wygaśnięcia jego mandatu, do końca kadencji.

Art. 13
Konsultorzy

1. Konsultorzy pełniąc obowiązki przewodniczących Komisji dbają o ich aktywną działalność.

2. Konsultorzy poprzez podejmowanie decyzji wykonawczych zabiegają o realizację uchwał Zebrania Plenarnego, a także wspomagają działania przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Konferencji oraz sekretarza generalnego.

3. Przewodniczący Konferencji może zlecać członkom Konsulty szczegółowe zadania i funkcje, które oni wykonują w jego imieniu.

4. SEKRETARIAT GENERALNY

Art. 14
Cel działania i skład

1. Sekretariat Generalny jest organem wykonawczym Konferencji powołanym do koordynowania oraz realizacji uchwał podjętych przez Zebranie Plenarne, a także decyzji podejmowanych przez Konsultę oraz Przewodniczącego KWPZM w ramach ich uprawnień.

2. W skład Sekretariatu Generalnego wchodzą: sekretarz generalny, ekonom oraz pracownicy Sekretariatu.

3. Sekretarz generalny i ekonom są wskazywani przez Konsultę i wybierani przez Zebranie Plenarne na okres trzech lat. Ich wybór może być ponowiony.

4. Sekretarz generalny i ekonom biorą udział, bez prawa głosu, w posiedzeniach Zebrania Plenarnego oraz w posiedzeniach Konsulty.

5. Na wniosek sekretarza generalnego i za zgodą Konsulty w Sekretariacie Generalnym mogą zostać zatrudnione inne osoby w celu wykonywania jego zadań.

Art. 15
Sekretarz generalny

1. Do kompetencji sekretarza generalnego należy:
a. kierowanie Sekretariatem Generalnym i prowadzenie jego dokumentacji;
b. stały nadzór nad funkcjonowaniem dzieł oraz instytucji powołanych przez Zgromadzenie Plenarne;
c. przygotowywanie stosownych regulaminów wewnętrznych, zatwierdzanych przez Konsultę;
d. proponowanie na posiedzeniach Konsulty kandydatur na kierowników dzieł i instytucji Konferencji;
e. stałe kontakty z Sekretariatem Episkopatu Polski i innymi organami Konferencji Episkopatu Polski oraz z Sekretariatem Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce;
f. stała troska o prawne zapewnienie funkcjonowania instytucji prowadzonych przez instytuty zakonne, zarówno w aktach prawa publicznego, jak i w przepisach wewnątrzkościelnych;
g. współpraca z organami władz publicznych w celu wykonania uchwał organów Konferencji;
h. współpraca z przewodniczącymi Komisji KWPZM oraz dbałość o właściwe funkcjonowanie tych komisji i ich współdziałanie z komisjami Konferencji Episkopatu Polski;
i. troska o rozwój struktur regionalnych oraz stała współpraca z referentami KWPZM w diecezjach;
j. współpraca z Konsultą przy sporządzaniu sprawozdań wysyłanych do Stolicy Apostolskiej;
k. systematyczny kontakt z innymi strukturami międzyzakonnymi;
l. redagowanie protokołów posiedzeń Zebrania Plenarnego i Konsulty;
m. wydawanie Biuletynu KWPZM, troska o portal internetowy Konferencji oraz przygotowywanie biuletynu rozsyłanego do zakonników drogą internetową;
n. przygotowywanie materiałów na posiedzenia Zebrania Plenarnego oraz dostarczanie tych materiałów wszystkim uczestnikom;
o. przygotowywanie dokumentacji na posiedzenia Konsulty;
p. przygotowywanie zestawień, ankiet i statystyk obrazujących aktywność instytutów zakonnych w Rzeczypospolitej Polskiej;
q. troska o archiwum Konferencji;
r. inne zadania określone w statucie lub wskazane przez organy Konferencji.

2. Część wskazanych powyżej zadań sekretarz generalny może na stałe lub czasowo zlecać innym pracownikom Sekretariatu.

Art. 16
Ekonom

Do kompetencji ekonoma należy:
a. przy respektowaniu uprawnień innych organów Konferencji stała troska o właściwe funkcjonowanie instytucji gospodarczych i finansowych Konferencji;
b. współpraca i wspieranie ekonomów instytutów zakonnych oraz prowincji w wykonywaniu ich zadań;
c. zarządzanie środkami finansowymi oraz majątkiem Konferencji zgodnie z przepisami prawa oraz kryteriami ustalonymi przez Zebranie Plenarne i Konsultę;
d. dbanie o terminową zbiórkę ustalonych składek oraz troska o dopływ dotacji i innych przychodów;
e. prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz coroczne przedstawianie sprawozdań finansowych na posiedzeniu Konsulty, a raz na trzy lata podczas sprawozdawczego Zebrania Plenarnego;
f. pozyskiwanie funduszy i dotacji krajowych i unijnych na potrzeby Konferencji.

5. KOMISJA REWIZYJNA

Art. 17
Skład

1. W skład Komisji Rewizyjnej wchodzą: przewodniczący oraz dwaj członkowie, wybierani spośród wyższych przełożonych przez Zebranie plenarne na okres trzech lat.

2. Sposób wyboru jest analogiczny jak członków Konsulty por. Art. 9 &. 3. Przewodniczącym zostaje ten, który uzyskał największą ilość głosów.

3. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka Komisji Rewizyjnej Zebranie Plenarne wybiera na najbliższym posiedzeniu jego następcę, który pełni tę funkcję do zakończenia kadencji.

Art. 18
Kompetencje

Do kompetencji Komisji Rewizyjnej należy:
a. kontrola działalności gospodarczej, finansowej i administracyjnej Konferencji;
b. na wniosek Konsulty przygotowywanie opinii i ekspertyz dotyczących inicjatyw, podejmowanych przez Konferencję;
c. przygotowanie sprawozdania z trzyletniej działalności organów statutowych Konferencji w zakresie działalności gospodarczej i przedstawienie go Zebraniu Plenarnemu.

6. KOMISJE

Art. 19
Postanowienia ogólne

1. Komisje Konferencji mogą być stałe lub nadzwyczajne.

2. Komisje stałe odzwierciedlają główne obszary aktywności instytutów zakonnych w Rzeczypospolitej Polskiej, które powinny współpracować z komisjami Konferencji Episkopatu Polski.

3. Listę komisji stałych na okres kadencji zatwierdza Zebranie Plenarne na wniosek Konsulty. Konsulta wybiera przewodniczących Komisji spośród konsultorów.

4. Konsulta ma prawo powoływania Komisji nadzwyczajnych, jeśli są niezbędne do rozwiązywania spraw bieżących.

5. Członkami Komisji są przełożeni wyżsi lub wskazani przez nich eksperci.

6. Komisje mogą wybierać ekspertów z konkretnych dziedzin na stałe współpracujących z Komisją.

Art. 20
Funkcjonowanie

1. Posiedzenia komisji zwołują przewodniczący komisji.

2. Na początku każdego roku duszpasterskiego komisje przekazują do Sekretariatu Generalnego program pracy, a pod koniec roku sprawozdanie z działalności. Sprawozdania powinny być umieszczane w Biuletynie KWPZM.

3. Na wniosek większości członków danej Komisji lub Konsulty może się odbyć wspólne posiedzenie tej Komisji i Konsulty dla omówienia ważnych spraw związanych z działalnością Komisji.

4. Dokumentację Komisji prowadzi sekretarz, powoływany na okres kadencji. Po jej zakończeniu całość dokumentacji przekazuje do archiwum Konferencji.

5. Informacje o działalności oraz inne przygotowane przez Komisje materiały są za pośrednictwem Sekretariatu Generalnego publikowane w Biuletynie Konferencji.

6. Obsługę prac Komisji zapewnia Sekretariat Generalny.

Art. 21
Zadania

Do kompetencji Komisji należy:
a. analiza problemów w zakresie powierzonym każdej z Komisji, konsultacje oraz proponowanie rozwiązań i przygotowywanie projektów dla instytutów zakonnych w Polsce, służących ich misji w Kościele lokalnym;
b. stała współpraca z odpowiednimi komisjami Konferencji Episkopatu Polski;
c. przygotowywanie sympozjów, konferencji i spotkań formacyjnych dla grup zakonników sprawujących posługę w obszarze zainteresowań Komisji;
d. organizowanie spotkań z przedstawicielami władz publicznych i kościelnych kompetentnymi w sprawach związanych z działaniami Komisji.

7. OBECNOŚĆ W KOŚCIOŁACH LOKALNYCH (STRUKTURY REGIONALNE)

Art. 22
Ustanowienie i cele struktur regionalnych

1. Konferencja może ustanawiać na obszarze diecezji struktury regionalne. Celem ich istnienia jest budowanie braterskiej współpracy między domami zakonnymi istniejącymi na terenie diecezji oraz wypracowanie zasad współdziałania wspólnot życia konsekrowanego z biskupem diecezjalnym w ramach Kościoła lokalnego dla dobra Ludu Bożego.

2. Szczególnym zadaniem struktur regionalnych powinna być troska o formację stałą zakonników. Dlatego należy promować współpracę w zakresie wymiany spowiedników, prowadzenia dni skupienia, pomocy wzajemnej przy organizacji rekolekcji zakonnych a także niezbędnej pomocy duchowej i psychologicznej dla zakonników przeżywających sytuacje kryzysowe.

3. W ramach struktur regionalnych należy wypracowywać stałe kalendarium różnego typu wydarzeń na terenie diecezji, które promują życie konsekrowane, a w szczególności mogą pomóc w pozyskiwaniu nowych powołań (zarówno męskich, jak i żeńskich).

Art. 23
Powołanie delegata w diecezjach

1. Do organizacji tych struktur oraz bieżącego ich moderowania powołany jest delegat KWPZM w diecezji, mianowany przez przewodniczącego KWPZM za zgodą Konsulty na trzyletnią kadencję.

2. Przed nominacją delegata przewodniczący KWPZM przeprowadzi konsultację z przełożonymi domów z terenu diecezji, a następnie zasięgnie opinii biskupa diecezjalnego.

Art. 24
Zadania delegata i sekretarza

1. Do zadań delegata należy:
a. zwoływanie i organizacja spotkań przełożonych domów zakonnych oraz przewodniczenie tym spotkaniom;
b. stała współpraca z wikariuszem biskupim lub wydziałami ds. życia konsekrowanego, a także referentkami ds. instytutów żeńskich;
c. wykonywanie wytycznych statutu oraz decyzji Zebrań plenarnych KWPZM i Konsulty w odniesieniu do funkcjonowania struktur regionalnych;
d. utrzymywanie kontaktu z Sekretariatem Generalnym przez przekazywanie niezbędnych informacji, wysyłanie sugestii oraz propozycji.

2. Delegat ustanawia sekretarza, do którego obowiązków należy:
a. sporządzanie sprawozdań ze spotkań przełożonych domów zakonnych;
b. prowadzenie dokumentacji struktury regionalnej w diecezji;
c. przesyłanie do Sekretariatu Generalnego rocznego sprawozdania z prowadzonej działalności.

Art. 25
Spotkania przełożonych domów zakonnych

1. Delegat przynajmniej raz w roku organizuje spotkanie przełożonych domów zakonnych diecezji. Na spotkanie zaprasza biskupa diecezjalnego i wikariusza biskupiego ds. życia konsekrowanego.

2. Celem tych spotkań ma być integracja męskich wspólnot życia konsekrowanego w diecezji wokół realizacji zadań przewidzianych dla struktur regionalnych w Art. 22 statutu.

 

Rozdział III
ZARZĄDZANIE DOBRAMI MATERIALNYMI KONFERENCJI

Art. 26
Środki na realizację celów

Środki na realizację celów Konferencji pochodzą z:
a. działalności gospodarczej instytucji powołanych przez Konferencję;
b. składek wpłacanych przez członków;
c. otrzymanych dotacji i przekazanych dóbr;
d. ofiar pieniężnych;
e. zapisów, spadków i darowizn.

Art. 27
Zaciąganie zobowiązań majątkowych

1. Zaciąganie zobowiązań majątkowych wymaga kontrasygnaty przewodniczącego Konferencji.

2. Szczegółowe zasady prowadzenia gospodarki finansowej określa regulamin biura ekonoma Konferencji.

Art. 28
Odpowiedzialność finansowa

Konferencja ponosi bezpośrednią i wyłączną odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania finansowe podjęte podczas prowadzenia działalności przez jej organy statutowe.

 

Rozdział IV
ZMIANY I INTERPRETACJA STATUTU

Art. 29
Zmiany statutu i ich zatwierdzanie

1. Zmiana przepisów statutu następuje w drodze uchwały Zgromadzenia Plenarnego podjętej większością dwóch trzecich głosów przy obecności co najmniej połowy członków Konferencji.

2. Zatwierdzanie wszelkich zmian w statucie Konferencji należy do Stolicy Apostolskiej.

Art. 30
Interpretacja statutu

W przypadku wątpliwości dotyczących wykładni norm niniejszego statutu wiążąca jest interpretacja Konsulty, natomiast stwierdzanie zgodności norm statutu z prawem wyższego rzędu należy do kompetencji Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

 

Rozdział V
ROZWIĄZANIE KONFERENCJI I ZAPRZESTANIE DZIAŁALNOŚCI

Art. 31
Procedura zawieszenia lub rozwiązania Konferencji

Konferencja zaprzestaje działalności za uprzednią zgodą Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w następstwie uchwały Zgromadzenia Plenarnego zawieszającej działalność albo rozwiązującej Konferencję, podjętej większością dwóch trzecich głosów przy obecności co najmniej połowy członków Konferencji.

Art. 32
Zawieszenie działalności

1. W przypadku zawieszenia działalności uchwała Konferencji wyznacza okres zawieszenia oraz datę i miejsce następnego posiedzenia Zgromadzenia Plenarnego.

2. W okresie zawieszenia działalności kompetencje organów Konferencji wykonuje przewodniczący Konferencji. W przypadku wygaśnięcia jego mandatu Zgromadzenie Plenarne zbiera się na posiedzeniu w trzydziestym dniu od dnia wygaśnięcia w miejscu wskazanym w uchwale, o której mowa w Art. 31.

Art. 33
Rozwiązanie Konferencji

W przypadku rozwiązania uchwała Konferencji zawiera wskazanie dotyczące pozostałych środków finansowych, majątku, dokumentów oraz archiwów Konferencji. Do Stolicy Apostolskiej należy rozporządzenie dobrami pozostałymi po rozwiązaniu, po wysłuchaniu w tej sprawie opinii Konferencji.

 

Rozdział VI
PRZEPIS KOŃCOWY

Art. 34
Wejście w życie

Statut wchodzi w życie z dniem zatwierdzenia go przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

Statut Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce został zatwierdzony przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w dniu 28 maja 2016 r.